W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2016/425 wprowadzono zmianę w kategoryzacji środków ochrony indywidualnej lub dodano nowe zagrożenia. Zmianie kategoryzacji podlegają środki chroniące przed przecięciem przez przenośną pilarkę łańcuchową, szkodliwym hałasem oraz szkodliwymi czynnikami biologicznymi, które dotychczas były kwalifikowane według dyrektywy do kategorii II, a według rozporządzenia należą do kategorii III.

Dodatkowo uwzględniono środki chroniące przed utonięciem, strumieniem pod wysokim ciśnieniem, ranami postrzałowymi lub pchnięciem nożem, które zaliczono do kategorii III. Z kolei środki zapewniające ochronę przed ciepłem (do powszechnego użytku), które były wyłączone z zakresu dyrektywy 89/686/EWG, aktualnie zostały objęte wymaganiami nowego rozporządzenia.

W odniesieniu do tych wyrobów w związku ze zmianą kategoryzacji następuje również zmiana w procedurach oceny zgodności, które są wymagane, zanim wyroby zostaną wprowadzone do obrotu na rynek UE.

Zgodnie z rozporządzeniem nr 2016/425 środki ochrony indywidualnej są klasyfikowane według następujących zagrożeń:

• Kategoria I obejmuje wyłącznie zagrożenia minimalne, takie jak:

-       powierzchowne urazy mechaniczne,

-       kontakt ze środkami czyszczącymi o słabszym działaniu lub dłuższy kontakt z wodą,

-       kontakt z gorącymi powierzchniami o temperaturze nieprzekraczającej 50°C,

-       uszkodzenie wzroku w wyniku narażenia na działanie światła słonecznego (innego niż podczas obserwacji słońca),

-       czynniki atmosferyczne, które nie mają charakteru ekstremalnego.

• Kategoria II obejmuje zagrożenia inne niż wymienione w kategoriach I i III.
  
  

• Kategoria III obejmuje wyłącznie zagrożenia, które mogą mieć bardzo poważne konsekwencje, takie jak śmierć lub nieodwracalne szkody na zdrowiu związane z:

-       niebezpiecznymi dla zdrowia substancjami i mieszaninami,

-       atmosferą o niedostatecznej zawartości tlenu,

-       szkodliwymi czynnikami biologicznymi,

-       promieniowaniem jonizującym,

-       środowiskiem o wysokiej temperaturze, którego skutki są porównywalne do działania powietrza o temperaturze wynoszącej co najmniej 100°C,

-       środowiskiem o niskiej temperaturze, którego skutki są porównywalne do działania powietrza o temperaturze wynoszącej -50°C lub niższej,

-       upadkiem z wysokości,

-       porażeniem prądem elektrycznym i pracami pod napięciem,

-       utonięciem,

-       przecięciami przez przenośną pilarkę łańcuchową,

-       strumieniem pod wysokim ciśnieniem,

-       ranami postrzałowymi lub pchnięciem nożem,

-       szkodliwym hałasem.

Na producencie spoczywa obowiązek przeprowadzenia oceny ryzyka w celu zidentyfikowania wszystkich zagrożeń, które mają zastosowanie do danego środka ochrony indywidualnej.

Zatem wyroby zakwalifikowane do III kategorii obejmują[1]:

• środki stosowane do ochrony przed przecięciem ręczną pilarką łańcuchową, m.in. odzież, obuwie i rękawice,
• kamizelki ratunkowe,
• kamizelki kuloodporne, kamizelki chroniące przed uderzeniem nożem, igłą lub kolcem,
• środki ochrony indywidualnej stosowane podczas cięcia wysokociśnieniowego,
• środki ochrony słuchu.