Jedynie 25% wypadków ma miejsce podczas zawodów, a 17% wypadków zdarza się w stajniach.

  

 

 

Miejsce występowania wypadków

 

43 % wypadków zdarza się na polach (na trawie) a 23% ma miejsce na drogach.

Natomiast obrażenia występują najczęściej na twardym podłożu. Około 67% zarejestrowanych obrażeń miało miejsce podczas upadków na twarde podłoże np. na szosach.

Również szybkość jazdy ma wpływ na prawdopodobieństwo wystąpienia wypadku (patrz rysunek).  
 

Rysunek 1 Częstotliwość występowania urazów wśród osób uprawiających jeździectwo  w zależności od  rodzaju chodu konia

Zdarzenia i mechanizmy przyczyniające się do spowodowania wypadku

Rysunek 2 Zdarzenia przyczyniające się do spowodowania wypadku

 

 

Przybliżony średni czas spędzony w siodle między upadkami skutkującymi obrażeniami przy różnych rodzajach jazdy podano w tabeli.

 

Tabela 1 Średni czas spędzony w siodle między upadkami skutkującymi obrażeniami.

 

 

Powyższe liczby pochodzą z danych zarejestrowanych między 1992 r. i 1998 r. Liczby odnoszą się do rzeczywistej aktywności.

 

 

Przyczyny powstawania urazów

 

Większość obrażeń podczas jazdy konnej powstaje przy upadku z konia. Środek ciężkości jeźdźca znajduje się często 2 m nad ziemią, a przy skokach jeszcze wyżej. Upadek z tej wysokości najczęściej powoduje powstawanie obrażeń.

Upadek z konia może nastąpić bezpośrednio w dół (z prędkością około 6 m/s) lub z konia galopującego z dodatkową prędkością poziomą około 12 m/s. Uderzenia przy tych prędkościach związane są z rozpraszaniem energii o dużych wartościach. W związku z tym praktycznie żaden rodzaj osobistego wyposażenia nie jest w stanie całkowicie zapobiec urazom.

Do najczęstszych sytuacji, w których powstają obrażenia należą:

- upadki na ziemię (twarda lub miękką)

- upadki na twarde obiekty (przeszkody np. słupy, drągi poprzeczne, twarde podłoże i pojazdy)

- upadki, podczas których jeździec zaplątuje się w uprząż konia i jest ciągnięty

- upadki, podczas których jeździec zostaje kopnięty, podeptany lub przygnieciony

- zderzenie z drzewami i innymi przedmiotami, które powodują pierwsze obrażenia, po którym następuje często upadek.

 

Wypadki związane z ciężkimi skręceniami, zgięciami i zgnieceniami ciała prowadzą zwykle do średnich lub ciężkich obrażeń, którym nie jest w stanie zapobiec żaden ochraniacz. Szczególnie na tego typu urazy narażony jest praktycznie nie chroniony kręgosłup.

Przykładowa analiza urazów u 1000 pacjentów szpitali, w klinikach Wielkiej Brytani. Spośród tych pacjentów 80% nosiło rodzaj twardej czapki z paskiem pod brodę a jedynie 4% ochraniacze ciała. Pięciu z hospitalizowanych pacjentów zmarło w wyniku obrażeń.

 

 

 

Zmniejszanie liczny obrażeń

 

Z danych podanych w tabeli dotyczących urazów u 1000 pacjentów szpitali w Wielkiej Brytanii wynika, że ochraniacze ciała mogły mieć wpływ na zmniejszenie obrażeń w 190 przypadkach, a ochraniacze braków w 139 zarejestrowanych przypadkach. Stanowi to 21 % z zarejestrowanych razem 1554 obrażeń.

 

Analiza danych statystycznych wskazuje, że przy rekreacyjnej jeździe konnej większość wypadków przytrafia się na polach i terenach trawiastych. Natomiast największa liczba obrażeń została zarejestrowana na drogach i twardych nawierzchniach. W związku z ty można sądzić, że zastosowanie ochraniaczy amortyzujących skutki uderzenia znacznie zmniejszy liczbę urazów.

Zalecane jest również stosowanie twardego nakrycia głowy.