Do sportów rolkarskich można zaliczyć wszystkie zajęcia uprawiane zawodniczo lub rekreacyjnie, w których używa się wyposażenia rolkarskiego:

Sporty rolkarskie (ze względu na rodzaj ryzyka) można podzielić na:

Jazda na łyżworolkach lub deskorolce jest świetną zabawą, a jednocześnie sportem wymagającym sprawności psychofizycznej. Sport ten może być jednak niebezpieczny, podobnie jak każda inna dyscyplina sportowa, jeśli przecenisz swoje umiejętności oraz nie przeznaczysz odpowiednio długiego czasu na nabycie umiejętności, technik jazdy oraz nie będziesz stosować odpowiedniego sprzętu ochronnego.

Chociaż ruchy wykonywane na łyżworolkach, a szczególnie na deskorolce mogą wyglądać na chaotyczne, a jazda na brawurową, to w porównaniu do innych dyscyplin sportowych, poważne kontuzje oraz wypadki zdarzają się stosunkowo rzadko.

Oczywiście jest to sport bezpieczny, przy założeniu, że osoba jeżdżąca na łyżworolkach lub deskorolce nie przekracza swoich możliwości i nie przecenia umiejętności.

Sporty rolkarskie uprawiane są zarówno przez dorosłych jak i przez dzieci. Największym niebezpieczeństwem podczas uprawiania tych sportów jest zderzenie z nawierzchnią bądź przeszkodą, a w konsekwencji poważne urazy.

• urazy głowy (szczególnie dotkliwe w przypadku nie stosowania kasków);
• stłuczenia oraz obtarcia naskórka;
• złamania kości kończyn górnych i dolnych.

Z tego względu podczas uprawiania tych sportów (rekreacyjnie oraz zawodowo) konieczne jest stosowanie odpowiednich ochraniaczy.

Ochraniacze te stanowią w większości skuteczną ochronę chroniąca użytkownika przed obtarciami, stłuczeniami i złamaniami. Nie są one jednak w stanie zabezpieczyć przed wszelkimi rodzajami wypadków.

Rady dotyczące bezpiecznej jazdy

1. Zanim rozpoczniesz jazdę sprawdź deskę lub rolki.

2. Zawsze należy stosować ochraniacze

Jeśli ich nie posiadasz to idź do najbliższego sklepu, zakup kompletu ochraniaczy to koszt około 30 zł. Złamanie nadgarstka lub uszkodzenie stawu kolanowego będzie cię kosztować znacznie więcej.

4. Nie wolno jeździć po ulicach.
5. Nie należy jeździć na desce w miejscach zatłoczonych.

6. Nie wolno łapać się samochodów ani rowerów.

7. Wykonuj skoki, obroty itp. skomplikowane ewolucje tylko w miejscach do tego wyznaczonych na rampach, a nie na chodnikach, schodach czy w tym podobnych miejscach. Zderzenie z krawężnikiem może skończyć się dla Ciebie tragicznie.

8. Naucz się sztuki bezpiecznego upadania i trenuj upadki.

Nauka bezpiecznego upadania może zmniejszyć ryzyko powstania poważnych urazów. Jeśli stracisz równowagę przykucnij na desce. Dzięki temu nawet jeśli upadniesz to z mniejszej wysokości.
Sztuka upadku polega na tym, aby upaść na miękką część ciała, tak aby zamortyzować upadek. Ponadto, aby rozproszyć energię uderzenia, należy w miarę możliwości przeturlać się kilka razy, niż próbować zaabsorbować energię uderzenia rękami. Upadek na wyciągnięte ręce (co stanowi naturalny odruch człowieka) zwykle kończy się poważną kontuzją lub złamaniem m.in. nadgarstka.

Dobrze jest również podczas upadku rozluźnić mięśnie. Odruchowe napięcie mięśni podczas upadku zwykle zwiększa ryzyko kontuzji.

Ponieważ przedstawione powyżej zachowania nie są naturalne, trzeba je wyćwiczyć, najlepiej ucząc się upadania na miękkim gruncie np. trawie lub piasku.

• Ochraniacz nadgarstka
• Ochraniacz dłoni
• Ochraniacz kolana (nakolannik)
• Ochraniacz łokcia (nałokietnik)
• Znakowanie ochraniaczy

Rozpoczynając naukę jazdy na łyżworolkach lub deskorolce należy pamiętać o stosowaniu odpowiednich ochraniaczy oraz kasku.

Ochraniacze o 1 poziomie przeznaczone są do zwykłej jazdy na łyżworolkach lub deskorolce. Ochraniacze o 2 poziomie przeznaczone są do stosowania podczas wykonywania akrobacji.

Ponadto ochraniacze oznaczone są literami A, B i C w zależności od masy ciała użytkownika.

Element sięgający do dolnej części przedramienia i dłoni, którego zadaniem jest zmniejszenie ryzyka powstania zranień spowodowanych otarciami. Dodatkowo jego zadaniem jest stabilizacja nadgarstka.

Element noszony na dłoni, którego zadaniem jest zmniejszenie ryzyka powstawania urazów spowodowanych uderzeniem lub otarciem.

Element noszony na kolanie, zmniejszający ryzyko otarcia lub uderzenia

Element noszony na łokciu. Chroni łokieć przed stłuczeniami oraz otarciem podczas upadku.

Ochraniacze powinny być oznakowane:

Informacja dostarczona przez producenta powinna zawierać instrukcje:

• dopasowania i stosowania ochraniaczy;
• doboru ochraniaczy oraz zapewnianych poziomów skuteczności.
• dotyczące wielkości ochraniaczy w odniesieniu do wymiarów ciała ludzkiego.
• jak przeprowadzić regulację zamocowania ochraniaczy;
• czyszczenia i konserwacji.

Ponadto informacja powinna zawierać ostrzeżenia, że żaden ochraniacz nie może zapewnić całkowitej ochrony przed urazami.

• Zakup kasku
• Prawidłowe dopasowanie kasku
• Znakowanie kasku

Ochrona, którą zapewnia kask, zależy od okoliczności wypadku. Z tego względu kask nie zawsze jest w stanie uchronić użytkownika przed śmiercią lub trwałym kalectwem.

Część energii uderzenia jest pochłaniana przez kask, przez co znacząco, zmniejsza on narażenie głowy podczas uderzenia. Ponieważ przy uderzeniu konstrukcja kasku może ulec uszkodzeniu, kask taki powinien zostać wycofany z użytkowania nawet, jeśli uszkodzenie nie jest widoczne.

Kaski dla rowerzystów i użytkowników sprzętu rolkarskiego są wyposażone w system mocowania, który pozwala utrzymać kask na głowie. Jednak stwierdzono, że istnieje ryzyko że kaski dla małych dzieci mogą się zatrzasnąć i przez to być przyczyną uduszenia.

W takich przypadkach zaleca się stosowanie kasków przeznaczonych dla małych dzieci.

Tego typu kask nie jest przeznaczony do noszenia na placu zabaw i gier lub podczas użytkowania urządzeń, w które są wyposażane takie place. Kaski dla dzieci nie spełniają wszystkich wymagań dla kasków wytwarzanych specjalnie dla takich sportów jak kolarstwo, hokej na lodzie lub narciarstwo, ale zapewniają równoważną ochronę.

 Każdy kask wprowadzony na rynek powinien być oznaczony znakiem CE oraz powinien spełniać wymagania normy PN-EN 1078+A1:2013.

Norma ta określa wymagania dotyczące skuteczności ochrony dla kasków oraz ergonomii dotyczące:

• konstrukcji uwzględniającej pole widzenia;
• właściwości amortyzujących uderzenie;
• właściwości układu mocującego, włącznie z paskiem podbródkowym i urządzeniem do mocowania;
• znakowania i informacji dostarczanych przez producenta.

Na rynku dostępnych jest wiele modeli kasków o bardzo zróżnicowanych kształtach. Jednak oprócz doboru modnego obecnie kształtu, kupując kask należy zwrócić uwagę na następujące rzeczy:

• oznakowanie znakiem CE;
• masę kasku (kask powinien być lekki);
• obecność otworów lub systemu wentylacji;
• łatwość zdejmowania i zakładania;
• możliwości stosowania z okularami (bardzo wiele osób podczas jazdy na rowerze stosuje okulary przeciwsłoneczne);
• nie zakłócanie w sposób znaczący przez kask zdolności słyszenia hałasów ulicznych.

Ponadto kaski powinny być wyposażone w układ mocujący o regulowanym napięciu paska. Urządzenie takie powinno umożliwiać regulację, tak aby sprzączka nie znajdowała się na kościach szczęki. Pasek podbródkowy nie powinien być wyposażony w ochraniacz na podbródek. Odpinanie kasku powinno być możliwie jedną ręką.

Mechanizm otwierania i zamykania powinien być oznaczony kolorem czerwonym lub pomarańczowym.

Hełm powinien być zamocowany centralnie na głowie, tak aby przód hełmu zakrywał czoło (dwa palce nad łukiem brwiowym). Zapewni to właściwą ochronę przedniej części głowy.

Kask powinien być trwale oznakowany. Znakowanie powinno uwzględniać następujące informacje:

• numer normy PN-EN 1078+A1:2013;
• nazwę lub znak firmowy producenta;
• oznaczenie modelu;
• informację "Kask dla rowerzystów, użytkowników deskorolek i wrotek";
• rozmiar lub szereg rozmiarów kasku (podany jako obwód głowy w centymetrach);
• masa kasku;
• rok i kwartał produkcji.

Ponadto kask powinien zawierać etykietę z ostrzeżeniem "Ten kask nie powinien być używany przez dzieci podczas wspinaczki lub innych działań, przy których istnieje ryzyko powieszenia, jeśli dziecko zatrzaśnie się w kasku".

Do każdego kasku powinny zostać dołączone następujące informacje:

• kask chroni tylko wtedy, gdy jest odpowiednio dopasowany. Kupujący powinien przymierzyć kaski o różnych wymiarach i wybrać ten, w którym czuje się bezpiecznie i wygodnie,
• kask powinien być umieszczony na głowie w taki sposób, aby zapewniał zamierzoną ochronę.

Powinien on być założony w taki sposób, aby chronić czoło. Nie wolno kasku zakładać zbyt głęboko na tył głowy.

Należy pamiętać, że kask nie zawsze chroni przed urazami. Kask służy jedynie do pochłaniania energii podczas wstrząsów i uderzeń.

Producent powinien również podać ostrzeżenie związane z modyfikowaniem lub usuwaniem oryginalnych elementów kasku, które może prowadzić do utraty własności ochronnych.