Technik elektroradiolog

MIĘDZYNARODOWA KARTA CHARAKTERYSTYKI ZAGROŻEŃ ZAWODOWYCH

 

TECHNIK ELEKTRORADIOLOG

Kto to jest technik elektroradiolog?

 

Osoba pracująca na stanowisku technik elektroradiolog należy do średniego personelu medycznego. Głównym zadaniem technika elektroradiologa jest wykonywanie badań radiologicznych i zdjęć rentgenowskich, przy użyciu promieniowania jonizującego, ultradźwięków i izotopów promieniotwórczych. Wywoływanie ich (ręczne lub automatyczne) oraz przygotowanie do oceny przez lekarza.

 

Jakie zagrożenia wiążą się z wykonywaniem tego zawodu?

  • promieniowanie jonizujące
  • czynniki biologiczne WZW TYP B i C;
  • porażenie prądem elektrycznym
  • potknięcia, upadki, poślizgnięcia
  • zakłucia ostrymi narzędziami

 
Czynniki środowiska pracy związane z wykonywanym zawodem oraz ich możliwe skutki dla zdrowia

 

Czynniki mogące powodować wypadki
  • Światło - ma zasadnicze znaczenie dla jakości ocenianych z monitora badań. Monitory stacji diagnostycznych znacznie odbijają światło z innych źródeł, co ma znaczny wpływ na jakość oceny rentgenogramów oraz na jakość widzenia pracownika.

 
Czynniki fizyczne

  • Uderzenia o nieruchome przedmioty – możliwość urazów kończyn górnych głownie spowodowane uderzeniem o części urządzeń podczas ich obsługi
  
  • Promieniowanie jonizujące – możliwość uszkodzenia struktury chromosomów, możliwość wystąpienia chorób nowotworowych, możliwość wystąpienia choroby popromiennej (mdłości, bóle i zawroty głowy, ogólne osłabienie organizmu, zmiany we krwi, biegunki, niedokrwistość, obniżenie odporności i wypadanie włosów), możliwość wywołania katarakty
  
  • Promieniowanie podczerwone – głównym źródłem promieniowania podczerwonego mogą być urządzenia terapeutyczne, głównie elektryczne źródła podczerwieni. Możliwość wystąpienia udaru cieplnego, zapaści serca, oparzeń termicznych, wysuszenie powiek i rogówki, stany zapalne spojówek, rumień skóry.
  
  • Promieniowanie nadfioletowe UV – występuje głównie przy niskoprężnych lampach rtęciowych UV o działaniu bakteriobójczym, w wysokoprężnych metalohalogenowych promiennikach UV w fototerapii. Możliwość wystąpienia zapalenia spojówek, rogówek, zmętnienie soczewki, uszkodzenie rogówki i siatkówki, rumień skóry, złuszczanie naskórka, zmiany nowotworowe
  
  • Promieniowanie elektromagnetyczne – emitowane przez urządzenia fizykoterapeutyczne, tomografy, możliwość wystąpienia zmęczenia, zaburzeń pamięci, snu, zmiany w układzie nerwowym, podrażnienie oczu, zmiany obrazu krwi, zaburzenia neurologiczne, bóle głowy, osłabienie.
  
  • Dźwiganie ciężarów – możliwość wystąpienia urazów kręgosłupa, głównie podczas pracy z pacjentem starszym
  
Czynniki chemiczne i pyły
  • Stront 90, cez 137 – izotopy promieniotwórcze, który ma możliwości wbudowywania się w tkankę kostną i dlatego może być przyczyną białaczki lub innych nowotworów
  
  • Metale ciężkie – uran, tor, pluton – możliwość wywołania ciężkich schorzenia układu krwionośnego, nowotworów płuc i schorzeń nerek.
  
Czynniki biologiczne
  • Wirusy – zwłaszcza na oddziałach zakaźnych, zakażenie następuje poprzez kontakt z zakażonym osobnikiem lub materiałem biologicznym
  
  • Bakterie – głównie prątki gruźlicy, gronkowce, pałeczki jelitowe, poprzez kontakt z chorym
  
  • Grzyby – możliwość wywołania zawodowe choroby skóry
  
  • Pasożyty – zakażenie następuje głównie drogą pokarmową, poprzez połknięcie jaj lub larw pasożyta,
  
Czynniki ergonomiczne, psychospołeczne i związane z organizacją pracy

  •  Stres, związany z pracą z ludźmi i
     odpowiedzialnością
  
Działania profilaktyczne

 

Zaleca się aby pokoje, w których wykonuje się badania radiologiczne były zaciemnione, a ściany i sufity matowe, a źródła światła powinny być umieszczone możliwie jak najniżej, tak by dawały światło równomierne, rozproszone i wytłumione. W celu poprawy jakości pracy biurowej radiologa zaleca się aby lampki na biurku tak umieszczone, by nie powodowały odbić w monitorach, nie raziły oczu oceniającego i oświetlały jedynie pożądany obszar. Monitory powinny być tak ustawione, by nie odbijały również światła z monitorów i oświetlenia innych stacji diagnostycznych. Podczas projektowania sali badań należy wziąć pod uwagę światło aby nie powodowało odbić lub zastosować odpowiednie parawany. Należy także pomyśleć by nieużywane monitory były czarne.
Stanowisko pracy biurowej powinno być odpowiednio wyposażone, powinno posiadać odpowiednie oświetlenie, biurko i krzesło odpowiadające Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe
Urządzenia do wykonywania badań, powinny być poddawane częstym, systematycznym kontrolom (kontrole parametrów fizycznych) w celu ograniczenia wpływu szkodliwego działania promieniowania jonizującego na pracownika
Należy także systematycznie poddawać kontroli instalację elektryczną w celu zapobiegania porażeniom prądem elektrycznym pracowników obsługujących urządzenia będące pod napięciem elektrycznym
Należy wykonywać pomiary odpowiednich czynników szkodliwych na stanowisku pracy, w zależności od stosowanych urządzeń
Należy stosować parawan, ekran oraz komplet osłon będących wyposażeniem zestawu dostarczonego przez producenta, umieszczonych na stałe lub w miarę potrzeb podwieszanych do aparatu rentgenowskiego;
Pracodawca jest zobowiązany wyposażyć pracowników w niezbędne środki ochrony indywidualnej w postaci fartuchów, rękawic i kołnierzy z gumy ołowiowej, okularów, gogli lub masek ze szkła lub tworzywa ołowiowego
Pracownicy powinni przestrzegać wytycznych zasad profilaktyki i higieny osobistej, poprzez częste mycie rąk, po każdym kontakcie z pacjentem, częste odkażanie rąk, stosowanie i dbanie o czystość ubrań ochronnych
Należy często dezynfekować powierzchnie urządzeń, z którymi miał lub mógł mieć kontakt pacjent
Personel zakładu jest obowiązany stosować osłony przed promieniowaniem jonizującym, właściwe dla rodzaju źródeł i zakresu prowadzonych prac, w tym używania strzykawek jednorazowych wyposażonych w osłony pochłaniające promieniowanie gamma i beta
Pracownicy powinni być poddawani kontroli dawek otrzymywanych przez skórę dłoni
Pomieszczenia ciemni rentgenowskich powinny posiadać odpowiednią wentylację, umożliwiającą odpowiednią wymianę powietrza
Należy opracować i udostępnić instrukcje mające na celu ograniczenie narażenia na promieniowanie jonizujące
Informacje szczegółowe

 

Synonimy  

Technik radiolog
Definicja i/lub opis zawodu

 Głównym zadaniem technika elektrokardiologa jest wykonywanie zdjęć rentgenowskich, ich wywoływanie (ręczne lub automatyczne) i przygotowaniem do oceny przez lekarza oraz obsługa aparatury medycznej w zakresie: - radiologii, - radioterapii, - elektrokardiografii (EKG), - elektroencefalografii (EEG), - tomografii komputerowej (TK), - rezonansu magnetycznego (NMR), - audiometrii (pomiaru słuchu).
Zawody pokrewne

lekarz radiolog, technik analityki klinicznej, pielęgniarka,  sanitariusz
Wykonywane czynności Pracownik na omawianym stanowisku zajmuje się wykonywaniem zleceń wydanych przez lekarza co wiąże się z obsługą urządzeń RTG. Do jego obowiązków należą m.in. :
- wykonywanie zabiegów diagnostycznych i terapeutycznych
- współpraca z lekarzami
- udzielanie pierwszej pomocy w nagłych wypadkach
Podstawowy stosowany sprzęt m.in. RTG, Tomograf Komputerowy, Rezonans Magnetyczny, Mammograf, elektrokardiograf, elektroencefalograf, Spirometr, urządzenia fizykoterapeutyczne
Miejsca/obszary, gdzie zawód występuje powszechnie Pracownie rentgenowskie (RTG) - pracownie tomografii komputerowej (TK) - pracownie rezonansu magnetycznego (MR) - pracownie angiografii / radiologii interwencyjnej - pracownie elektrokardiografii, prób wysiłkowych, badań holterowskich - pracownie echokardiografii - pracownie spirometrii - pracownie densytometrii - pracownie audiometrii - sale operacyjne kardiochirurgii, ortopedii - szpitalne oddziały ratunkowe - pracownie hemodynamiki / kardioangiografii - pracownie elektrofizjologii / elektroterapii serca i kontroli rozruszników - oddziały intensywnego nadzoru kardiologicznego i reanimacji - zakłady radioterapii
Uwagi

  
Piśmiennictwo

  1. Rozporządzenie MPiPS z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t.j. Dz. U z 2003 r., Nr 169, poz. 1650 z póź.zm);

  2. Rozporządzenie MZiOS z 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy. (Dz. U. Nr 69, poz.332 z póź.zm);

  3. Rozporządzenie RM z 10 września 1996 r. w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet (Dz. U. Nr 114, poz. 545 z póź.zm);

  4. ROZPORZĄDZENIE MPiPS z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr.82, poz. 537);

  5. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowania jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej.

  6.  Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 czerwca 1968 w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy stosowaniu promieniowania jonizującego.
  7.  Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 25 sierpnia 2005r. w sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowania jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej, z póź. zm.
  8.  Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe
  9.  Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 listopada 2002 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy.
  10.  Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 sierpnia 2006 r. w sprawie szczegółowych warunków bezpiecznej pracy z urządzeniami radiologicznymi
 
Karty charakterystyk zagrożeń zawodowych