Biologia molekularna

BIOLOGIA MOLEKULARNA

W OCENIE NARAŻENIA NA SZKODLIWE CZYNNIKI BIOLOGICZNE

    

W ocenie narażenia na szkodliwe czynniki biologiczne w środowisku pracy stosowane są zarówno tradycyjne metody hodowlane (obserwacja mikroskopowa, testy biochemiczne itp.) jak i nowoczesne metody molekularne – oparte na analizie DNA i RNA. Metody biologii molekularnej pozwalają nam nie tylko na dokładną identyfikację gatunkową mikroorganizmów pochodzących z badanych zakładów pracy ale również na ocenę ich patogenności, zdolności do produkcji toksycznych metabolitów czy oporności na antybiotyki. Istnieje również grupa metod zwanych metodami fingerprintingowymi (ang. molecular fingerprint – molekularny odcisk palca) które umożliwiają scharakteryzowanie mikroorganizmów obecnych w danym środowisku. Większość metod biologii molekularnej oparta jest na reakcji PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy, ang. Polymerase Chain Reaction) umożliwiającej zwielokrotnienie liczby kopii dowolnie wybranego fragmentu DNA oraz odpowiedniej analizie jej produktów.

 

 

Metodami biologii molekularnej najczęściej stosowanymi w ocenie narażenia na szkodliwe czynniki biologiczne są: PCR, Real-Time PCR (PCR w czasie rzeczywistym), AP-PCR (ang. Polymerase chain reaction with arbitrary primer), RAPD (random amplified polymorphic DNA), PFGE (ang. pulsed-field gel electrophoresis) oraz DGGE (ang. Denaturing Gradient Gel Electrophoresis) i TGGE (Temperature Gradient Gel Electrophoresis).

 

Wymienione metody oraz ich zastosowanie zostały dokładnie opisane w artykule:

Bakal A., Górny R. L., Ławniczek-Wałczyk A., Cyprowski M. (2017) Zastosowanie metod biologii molekularnej w ocenie narażenia zawodowego na szkodliwe czynniki biologiczne, 3(93), 5-16. DOI: 10.5604/01.3001.0009.9478.